ن : محمددانیال
عزیزم چرا تنهام گذاشتی؟
چگونه تورا فرياد كنم وقتي كه پژواك صدايم در كوچه پس كوچه هاي تنهايي
طنين انداز گشته است...!
چگونه تو را بخوانم وقتي كه آرزوهايم بر باد رفته است و تو ديگر نيستي تا حرفهاي
ناگفته دلم را بشنوي و مرهمي باشي بر روي زخم هاي دلم...!
وقتي كه تو نيستي چه كسي سنگ صبور من خواهد شد...؟
اين روزها هرچه بيشتر جست و جو مي كنم كمتر پيدايت مي كنم ، گويي در خود گم
شده ام...!
گلهاي احساسم در كوير بي مهري هايت پژمرده اند و تو گويي همه چيز را از ياد
برده اي...!!!
اي بهار خزان شده كه نيامده كوچ كردي ، هنوز يادت در سينه من است و من چون
شقايق داغدارم كه هرگز چشمان روشن تو را فراموش نخواهم كرد...!
به رفتنت مي انديشم به رفتني كه دلم را شكست و قلبم را براي هميشه مهمان
غم و اندوه نمود، چگونه دلتنگي هاي مرا نديدي؟
بگو در كدامين بهار به انتظار آمدنت بنشينم كه رفتنت را هنوز باورنکرده ام
و امشب مي خواهم از دلتنگي هايم برايت بگويم ، اين اولين باري نيست كه قلبم بر
قلمم چيره مي شود و از جدايي ها شكايت مي كنم ، از چشم انتظاري خالصانه ام
و از بد عهدي ايام!
مي نويسم آنچه را كه در دلم است و سپيدي كاغذ را مانند روزگارم سياه مي كند ...
نظرات شما عزیزان:
پاسخ:متشکر.....بهترین ها رو برایت آرزومندم
:: موضوعات مرتبط: عاشقانه، ،
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: